René Nijgh: “De magie van De Kuip”

Afgelopen donderdag heb ik als Feyenoord-supporter enorm genoten van de 1-0 overwinning tegen grootmacht Manchester United, een club waar ik ook een soort van verliefd op ben. We kunnen wel stellen dat de overwinning een enorme sensatie is. United kwam niet met de sterkste selectie naar Rotterdam, maar desondanks was de overwinning ronduit verrassend.

In de week voorafgaand aan de wedstrijd ging het continu over de beslissing van de Feyenoord-directie. De bestuurders hadden uit voorzorg besloten om slechts 26.000 kaarten aan de eigen aanhang te verkopen. Ongeveer een halve Kuip vol dus. De één toonde begrip, de ander vond het besluit nogal rigoureus. Een volle kolkende Kuip is namelijk voor iedere tegenstander een lastige horde. Een voor de helft gevulde ‘Tempel aan de Maas’ zou de kansen van Feyenoord enorm doen slinken.

Niets was minder waar. Het was een wat vreemd gezicht. Zwarte doeken en hoge netten. Toch bleek De Kuip wederom magisch. Het legioen stuwde de thuisploeg naar grote hoogtes. Toen Vilhena de bal achter De Gea schoot leken er geen 26.000, maar 75.000 toeschouwers in De Kuip aanwezig te zijn. Niets dan lof voor het Legioen zou je zeggen. Toch keek ik op een gegeven moment met afschuw naar de beelden. Ik hoorde het publiek massaal wereldster Ibrahimovich uitschelden voor ‘kankerjood’. De spreekkoren hielden een tijdje aan. Ongelooflijk en misselijkmakend!

Slechts vier dagen na de ontroerende actie van de supporters van ADO Den Haag leek alles vergeten. Daar waar zondag de knuffels door De Kuip vlogen om de doodzieke kinderen uit het Sophia Kinderziekenhuis een hart onder de riem te steken, was de magie van De Kuip voor heel even weg. Een stel randdebielen die hun haat tegen de rivaal uit Amsterdam niet kunnen onderdrukken en Zlatan nog steeds als één van de vijand zien. Triest, zinloos en te belachelijk voor woorden.

Hoe haal je het in je hoofd om een speler van de tegenpartij op deze manier uit te schelden? Er was maar één reactie mogelijk bij de entree van Zlatan. Een oorverdovend applaus voor één van de beste spitsen van de wereld. Wanneer deze randdebielen dat hadden gedaan was het pas echt een magische avond geweest.

Ik blijf erbij dat De Kuip het mooiste stadion van Nederland is en dat Feyenoord ook de meest trouwe aanhang van het land heeft. De overwinning was ongekend en deed mij gek worden van vreugde. Maar wat nu toch een beetje blijft hangen is de actie van een stel hersenloze debielen die de boel moedwillig verzieken. Ik hoop maar dat de kinderen, die in het Sophia Kinderziekenhuis vechten voor hun leven, er niks van mee hebben gekregen. Dan denken zij namelijk alleen maar terug aan die geweldige zondag tegen ADO Den Haag.

De Kuip blijft magisch, maar afgelopen donderdag verdween de magie helaas voor even naar de achtergrond. De daders zouden eens een kijkje moeten nemen bij de eerdergenoemde kinderen. Wellicht dat zij dan beseffen dat de spreekkoren echt niet kunnen. Dan zullen zij wellicht begrijpen dat zij de club en de goedwillende supporters enorm te kijk zetten. Verdomme man, gebruik je verstand en hou op met het kwetsen van mensen. Steun je ploeg door ze aan te moedigen en laat de emoties richting de tegenstander voor wat ze zijn. Die wegen namelijk niet op tegen al die zieke kinderen!!

René Nijgh...
René Nijgh…
  • Show Comments (0)

Je emailadres wordt niet gepubliceerd. Benodigde velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

  • naam *

  • email *

  • website

You May Also Like

Peter Kroezenga: “TKB uit”

Nu ik voor het eerst in mijn indrukwekkende voetbalcarrière in de regio Groningen acteer, ...

René Nijgh: “Kanaalstreek-derby”

Het is nauwelijks voor te stellen, maar in het seizoen 2000-2001 speelden zowel Nieuw ...

Column: Verloren…

Een zomercolumn over een legendarisch potje flesjesvoetbal op de camping tijdens de zomervakantie.