Ook in de Kanaalstreek lopen er een paar. Spelers die altijd en overal scoren. Edwin Drenth, Erik-Jan Verbeek en Jeroen Buurke zijn zomaar een paar namen die me te binnen schieten als ik denk aan spelers die geboren zijn om te scoren. Elke maandagochtend bij het openslaan van het sportkatern van het Dagblad van het Noorden heb je grote kans dat je deze namen tegenkomt. Met Edwin en Erik-Jan heb ik een aantal jaren samen gespeeld en ook toen scoorden ze er al lustig op los. De drie genoemde spelers zijn niet met elkaar te vergelijken, maar één ding hebben ze gemeen: Ze scoren altijd en overal.
Erik-Jan is teruggekeerd bij zijn oude liefde Sellingen. Aan de hand van Erik-Jan is Sellingen ineens titelkandidaat en draait de doelpuntenmachine inmiddels alweer op volle toeren. Ik sluit dan ook niet uit dat de teller de grens van veertig goals zal gaan bereiken. Persoonlijk vind ik het jammer dat Erik-Jan in zijn huidige vorm al heeft gekozen voor een terugkeer naar ‘zijn’ Sellingen. Aan de andere kant is het natuurlijk ook te prijzen dat hij Sellingen naar een hoger niveau wil tillen. Stiekem ben ik wel een beetje jaloers op trainer Arend Scholtens. Met een speler als Erik-Jan in de gelederen zit je immers toch iets meer ontspannen op de bank.
Dan Edwin Drenth: Edwin is een aantal jaren mijn collega-spits geweest bij Nieuw Buinen. Zelden ben ik een speler tegengekomen met zo’n natuurlijke aanleg als Edwin. Edwin heeft alles wat een moderne spits nodig heeft. Hij is snel, doelgericht, fysiek sterk en is perfect tweebenig. En zoals gezegd, altijd en overal scorend. Edwin is een speler die je soms minutenlang niet ziet. Toch zou ik als trainer Edwin nooit wisselen. Hij heeft namelijk de gave om vanuit het niets toe te slaan. Persoonlijk vind ik het jammer dat Edwin niet de absolute top heeft gehaald. Edwin barst zoals gezegd van het talent, maar aan mentaliteit heeft het nogal eens ontbroken. Een bewuste keuze van Edwin, want hij is naast het voetbal een absolute levensgenieter. En ik durf dan ook te zeggen dat Edwin absoluut geen spijt heeft van de keuze om niet alles uit zijn voetbalcarrière te halen. Edwin is Edwin. Als voetballiefhebber hou je van hem of je verafschuwd hem. Edwin is de gangmaker in het elftal en is het altijd lachen met Edwin in de kleedkamer. En ook nu nog schiet hij wekelijks de ballen tegen de touwen bij zijn club Valthermond. Dus stiekem denk ik dat ze in Valthermond wel van Edwin houden.
Tot slot Jeroen Buurke: Jeroen ken ik niet persoonlijk, maar ik heb zoals gezegd een aantal keren tegen hem gespeeld. Jeroen is in mijn ogen een beest van een spits: fysiek ijzersterk en altijd keihard werkend voor zijn ploeg. Jeroen is een spits die vaak zijn eigen kansen creëert. Op basis van kracht, snelheid en doorzettingsvermogen weet hij elke verdediging de stuipen op het lijf te jagen. Het maakt Jeroen niet uit op welk niveau hij acteert, want overal wordt hij de topscorer.
Het kan in mijn ogen dan ook niet anders of één van deze spelers wordt het Kanon van de Kanaalstreek. Zij zijn immers geboren om te scoren…
Show Comments (0)