Valthermond werd in het verleden soms gekscherend “FC Veerbeek” genoemd. Dit vanwege het feit dat er maar liefst vier broers in het eerste elftal speelden en langs de lijn vader Veerbeek als grensrechter fungeerde. De laatste jaren waren alleen Ronald en Erik-Jan nog te aanschouwen op sportpark de Meent, maar ook zij hebben nu afscheid genomen bij de blauw-witten, waardoor er een einde is gekomen aan het Veerbeek- tijdperk in Valthermond. Maar liefst vijftien jaar heeft Ronald Veerbeek gespeeld bij de Mondkers en nu is de tijd rijp voor de overstap naar ASVB, de club in zijn woonplaats Blijham. FC Kanaalstreek vroeg de dertigjarige keeper naar de reden van zijn vertrek en zijn mooie jaren bij Valthermond: “Blauw- wit zit voor altijd in mijn hart!”
Drukke werkzaamheden
Niet alleen is de familie Veerbeek een echte voetbalfamilie, men runt daarnaast namelijk ook nog het familiebedrijf Veerbeek Veiligheidsnetten in Sellingen. Ronald en Erik-Jan zitten vanaf 2009 bij de VOF in en zijn daarmee mede-eigenaar. Door de drukke werkzaamheden, ook in Duitsland, werd het voor de doelman steeds meer een opgave om twee keer te trainen en het reizen is dan ook de hoofdreden van zijn vertrek: “Het is vanuit Blijham een half uur rijden naar Valthermond en ik moest vaak haasten om op tijd te komen voor de keepertraining. En aangezien er vanuit Blijham en omstreken al een aantal keren aan mij “getrokken” werd, is het nu het juiste moment om de overstap te maken. Nu kan ik op de fiets naar de training en ben ik er zo: ideaal!” Op de vraag waarom de broers niet samen ergens gaan spelen is het antwoord simpel: “Wanneer we hadden besloten om samen naar een andere vereniging te gaan, dan had één van beiden alsnog moeten reizen. Het voetbalveld van Sellingen ligt letterlijk bij Erik-Jan in de achtertuin, dus ook zijn keuze is goed te verklaren. Uiteraard had ik Erik-Jan ook graag bij ASVB gezien, want daar kunnen we nog wel iemand gebruiken die er gemakkelijk een bal in schiet. Voor mij is het een mooie nieuwe uitdaging en ik hoop dat ik m’n steentje kan bijdragen om ASVB weer terug te brengen naar de derde klasse!”.
Promotiewedstrijden
In de vijftien jaar dat Veerbeek bij Valthermond speelde heeft hij natuurlijk de nodige hoogte- en dieptepunten meegemaakt. Het begon allemaal met zijn debuut in het eerste elftal, op 16-jarige leeftijd, uit bij Alcides en uiteraard behoren ook de promoties naar de derde en tweede klasse tot de hoogtepunten. In 2008 promoveerde Valthermond ten koste van Hunsingo naar de derde klasse. “Ik vergeet nooit weer dat wij eigenlijk voor de wedstrijd al gewonnen hadden. Wij reisden namelijk met één spelersbus en drie supportersbussen naar Oude Pekela, terwijl Hunsingo maar met één bus aan kwam zetten. We wonnen dik verdiend met 5-2” herinnert Veerbeek zich. Twee jaar later volgde de tweede promotie, deze keer naar de tweede klasse. In een tweeluik met Bellingwolde trok Valthermond uiteindelijk na strafschoppen aan het langste eind: “Uit speelden we 0-0 en thuis kwamen we via een wereldgoal van Erik-Jan op voorsprong, maar maakte Roy Klok in de laatste minuut de 1-1. In de strafschopserie wist ik de vijfde penalty van Bellingwolde te stoppen, waarna René Nijgh de klus klaarde. Een fantastisch moment voor alles en iedereen die Valthermond een warm hart toedraagt!” Dieptepunten waren de twee degradaties, waaronder die van vorig seizoen toen Titan het stokje overnam van Valthermond in de tweede klasse.
Lege handen
Het afgelopen seizoen is voor Veerbeek is niet geworden wat hij ervan had gehoopt. In zijn laatste seizoen wilde hij graag weer promoveren naar de tweede klasse, maar door de wisselvallige resultaten is dit helaas niet gelukt. Tekenend voor het seizoen vindt hij de uitwedstrijd tegen SVV ’04: “Binnen een half uur staan wij met 0-4 voor, maar uiteindelijk mogen we nog blij zijn met 4-4. En dat ik als keeper uitgeroepen ben tot speler van het jaar zegt natuurlijk ook wel iets als je voor promotie wilt gaan”. In de winterstop stonden de Mondkers nog tweede met uitzicht op het kampioenschap of een periode, maar uiteindelijk stond men aan het eind van de competitie met lege handen. Het aangekondigde vertrek van Rick Slor heeft daar echter geen invloed op gehad, zegt Veerbeek: “De zogenaamde chemie tussen de trainer en de selectie werd na zijn vertrek minder, maar de wisselvalligheid ligt toch echt aan onszelf. Er loop genoeg kwaliteit, maar het is meerdere keren gebleken dat wij niet goed met tegenslagen om konden gaan en dat heeft ons een betere klassering gekost denk ik”.
Kwaliteit genoeg
Naast het vertrek van de gebroeders Veerbeek hebben er nog een aantal mutaties plaatsgevonden bij Valthermond. Mark Woering vertrekt naar SVBO en nieuw zijn onder andere Rick Schlimbach van Stadskanaal en Gydo Buurman van Mussel. Of de selectie hiermee weer een gooi kan doen naar promotie kan Veerbeek niet direct zeggen, maar vertrouwen heeft hij wel: “Mark, Erik-Jan en ik zijn natuurlijk niet de minsten die de club verlaten, maar ik denk dat er nog steeds een heel behoorlijke selectie over blijft. Of ze mee gaan doen om de bovenste plaatsen is natuurlijk afwachten, maar kwaliteit is er nog steeds genoeg. Aan Harris Huizingh de taak om er een hechte ploeg van te smeden die alles voor elkaar over heeft, dan komt het wel goed met Valthermond”. Zoals door de regels heen is te lezen, heeft Veerbeek Valthermond in zijn hart gesloten en zal hij in de toekomst ook zeker nog zijn gezicht op sportpark de Meent laten zien: “Ik ben er trots op dat ik 15 seizoenen bij een geweldige club heb mogen spelen en wil bij deze de mensen nogmaals bedanken voor het vertrouwen wat ze altijd in mij hebben gehad!”
Show Comments (0)