René Nijgh: “Matchfixing”

Matchfixing: sla de kranten van de afgelopen weken open en je ziet dat de voetbalwereld in de ban is van matchfixing. Miljarden euro’s zouden er in omgaan. Wedstrijden worden verkocht, spelers omgekocht en scheidsrechters nemen de gekste beslissingen. Ik heb geen idee of het daadwerkelijk aan de orde is, maar de voetbalwereld heeft op zijn minst de schijn tegen. En ik kan me best voorstellen dat, als je op de loonlijst staat bij Willem II, het lastig is om een lucratief aanbod van een matchfixer te weigeren. Je hoeft slechts een balletje in je eigen doel te schieten of laten we zeggen een strafschop te veroorzaken en je bent € 100.000 rijker. Dat je drie punten inlevert is dan net even wat minder erg. 

Hoewel ik me het enigszins kan voorstellen zou het denk ik in mezelf nooit opkomen. Maar met zekerheid kan ik het niet zeggen, want er is mij nog nooit een bedrag geboden om een wedstrijd te manipuleren. Misschien zou ik immers ook wel zwichten voor het grote geld. Toch ben ik ooit onderdeel geweest van een soort van ‘verkochte’ wedstrijd. Het was in de periode dat ik bij Nieuw Buinen speelde.

De laatste wedstrijd van het seizoen speelden we tegen SVBO. Wij waren reeds geplaatst voor de nacompetitie en voor ons stond er dus niks meer op het spel. Dat was voor SVBO wel anders, want die hadden nog een punt nodig om zich te handhaven. Omdat we die week erna weer tegen SVBO moesten spelen, deze keer voor de beker, werd de volgende deal gesloten: Nieuw Buinen zou er voor zorgen dat SVBO zich zou handhaven en een week later zou Nieuw Buinen de bekerwedstrijd winnen. Prima deal! In de competitiewedstrijd deed ik zelf niet mee. De trainer besloot om de belangrijkste basisspelers rust te gunnen. Dit resulteerde in een simpele overwinning voor SVBO. SVBO had feest en de spelers liepen in polonaise richting de bus. Typisch een gevalletje matchfixing dunkt me. 

Dat een week later SVBO niets meer van de afspraak af leek te weten is opmerkelijk te noemen. Vanaf het eerste fluitsignaal vlogen de spelers van SVBO er op alsof hun leven er van afhing. SVBO won de bekerwedstrijd, Nieuw Buinen gedesillusioneerd achterlatend. Ik meen me te herinneren dat onze hoofdsponsor van woede zijn reclameborden heeft kapot getrapt en ons sommeerde om geen euro in de kantine van de Bargeroostervelders uit te geven. Wij van Nieuw Buinen hebben ons dus min of meer schuldig gemaakt aan matchfixing. SVBO wenste er echter niet aan mee te werken. 

In de sport hoor je niet zulke afspraken te maken. Natuurlijk is het redelijk normaal om spelers te sparen voor een belangrijke nacompetitie, maar erg chique is het niet. Helaas is dat niet te voorkomen. Hoewel er in zulke gevallen geen geld mee gemoeid is, kan je op z’n minst spreken van competitievervalsing. 

Er schiet me ineens te binnen dat we nog 2 keer tegen SC Stadskanaal moeten spelen. Aangezien zij hoe dan ook gaan promoveren, kunnen ze best wel zes puntjes missen. Ik zal Rick Slor zo even bellen en hem een weekend weg voor zijn gezin in het vooruitzicht stellen. Wie weet levert het ons zes punten op… 

René Nijgh...
René Nijgh…
  • Show Comments (0)

Je emailadres wordt niet gepubliceerd. Benodigde velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

  • naam *

  • email *

  • website

You May Also Like

Column: There’s only one

De maandelijkse column, dit keer geschreven door Gijs Klompmaker, over de vreugde van het ...

Peter Kroezenga: “Matchfixing”

Gokken, gokken, gokken: vandaag de dag kun je overal je geld op inzetten. Of ...

René Nijgh: “Winnen went nooit”

Als je voetbalt, dan wil je winnen. Tenminste, daar ga ik gemakshalve maar vanuit. ...