Op het moment van schrijven is het iets meer dan 24 uur geleden dat we thuis zijn gekomen van een geweldige week met het Jeugdteam Kanaalstreek. We hebben geschiedenis geschreven door voor het eerst sinds de oprichting van het JTK een internationaal toernooi te winnen.
Vanaf het moment dat we vorige week zaterdag vertrokken vanuit Ter Apel richting Italië straalde de groep het geloof in de toernooiwinst uit. De heenreis verliep voorspoedig en de sfeer in de bus was ontzettend goed. Na een reis van zo’n 21 uur arriveerden we in Hotel Garisenda te Riccione. Na het inchecken stonden er geen officiële plichtplegingen op het programma. Dus werd de eerste dag meteen het strand opgezocht en hebben we na het eten een terrasje opgezocht.
Maandag stond de eerste wedstrijd op het programma tegen de Italianen. De wedstrijd werd een makkie. De Italianen werden met maar liefst 12-0 afgeschoten. Dit was natuurlijk een uitstekend begin, al besefte de groep terdege dat de komende tegenstanders van een ander kaliber zouden zijn. De tweede wedstrijd werd op dinsdag gespeeld tegen de Hongaren. Een redelijke ploeg, maar niet opgewassen tegen een ontketend Jeugdteam. Eindstand 4-0. In de derde wedstrijd tegen de Noren haperde de motor enigszins. Tegen het veredelde campingelftal wisten we pas na rust definitief afstand te nemen. Ook hier werd het uiteindelijk 4-0.
Donderdag moesten we twee wedstrijden spelen. ‘s Ochtends was het Franse Bastia de opponent. Een goede ploeg, maar ook een hele vervelende ploeg. De Fransen schroomden niet om onze jongens bijkans doormidden te schoppen. Toch wisten we de wedstrijden zonder kleerscheuren door te komen en met 3-0 te winnen. Dit betekende dat de finale reeds was bereikt. De laatste poulewedstrijd tegen de Esten werd dus een potje om des keizers baard. Toch wisten we ook deze zeer verdiend te winnen.
Wat een geweldige week, waarin alles klopte. Prestaties en plezier gingen de gehele week hand in hand. Tussen de wedstrijden door was er ook tijd voor ontspanning. Zo hebben de jongens bootje gevaren op zee, hebben we lekker op het strand gelegen, pakten we ‘s avonds gezellig een terrasje en zijn we met z’n allen naar een Aquapark geweest. Maar continu was daar de focus. De focus op ons ultieme doel. Die beker zou hoe dan ook mee terug naar Nederland. Deze groep heeft het zo verdiend. Wat een discipline! Wij, als staf, hadden een avondklok ingesteld. Dit bleek achteraf niet nodig. De groep ging zonder weerwoord elke avond ‘s avonds om 00.00 uur slapen. Werd er een terrasje gepakt? De jongens hadden onderling afgesproken het bij één biertje te houden. Ongelooflijk knap als je op die leeftijd zoveel discipline hebt.
Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in de toernooiwinst. In de finale bleken we wederom te sterk voor de Esten. Één keer leken we in grote problemen te komen,maar Arjen Heidekamp wist met een fantastische tackle de Este jeugdinternational Henry Järvelaid van scoren af te houden. Hoewel de winst absoluut een gevolg is van ons fantastische collectief is het toch heel fijn om te hebben gezien dat een aantal jongens boven zichzelf uitsteeg.
Achterin bleek Patrick Pieterman een zeer betrouwbare doelman, miste aanvoerder Ron Lohuis geen minuut en speelden onze jonkies Daniël Knigge, Jesper de Graaf en Sven Jaegers een heel goed toernooi. Zekerheidje achterin was Arjen Heidekamp. Met name in de finale speelde de mandekker fantastisch. Koen van Schaijk werd zowel als back als als centrale verdediger gebruikt en deed dit heel erg goed.
Op het middenveld werd Daan Stam de absolute uitblinker. De kleine man van Ter Apel bikkelde alsof het een lieve lust was, maar was vooral in balbezit vaak beslissend. Erwin Wardenburg haalde wederom een ruime voldoende en de niet geheel fitte Dion van der Laan werd langzaam gebracht en heeft een grote bijdrage geleverd aan het goede middenveldspel. Ook Bram Poelman mocht de nodige minuten maken en deed dit erg goed. De SPW’er speelde simpel en effectief en was maar weinig op een foutje te betrappen.
In de aanval begonnen we veelal met het gevreesde trio Reuvers, te Velde en Bults. Een heerlijk aanvalstrio voor ons als trainers. En liep het een keer niet naar behoren dan hadden we gewoon nog even Rick Hendriks en Peter Orsel achter de hand. Beide jongens schikten zich uitstekend in hun rol en hebben het tijdens de minuten die ze mochten maken uitstekend gedaan. Bij vlagen was het echt genieten van onze aanvallers. Met name Mike Reuvers was een plaag voor elke verdediging. De snelle flankenflitser gaat op zeker een mooie voetbaltoekomst tegemoet. Dat geldt ook voor alleskunner Demy te Velde. Hoewel ‘Trijnus’ nooit echt helemaal los kwam bleek hij voor dit team weer goud waard. Patrick Bults tenslotte. Patrick wisselde geniale momenten af met hele domme foutjes. Het hoort bij zijn spel. Soms word je er gek van, maar minsten even zo vaak is het genieten van wat de baltovenaar doet.
Ook in de begeleiding bleek alles te kloppen. Theo en ik weten wat we aan elkaar hebben en kregen dit jaar ondersteuning van Tom Meijers, Harm-Jan Moesker en Maikel Platje. Dit drietal, tot voor kort zelf nog spelers van het Jeugdteam, heeft hun taken prima ingevuld. De begeleiding werd verder aangevuld met grensrechter Henk Scholte-Aalbes. Ook Henk heeft het weer heel goed gedaan. Arie Weits was het enige bestuurslid dat mee was. Arie was weer de Haarlemmer olie van het stel. De grote regelneef en onze razende reporter. Al met al kunnen we wel concluderen dat we het fantastisch hebben gedaan en een geweldige week hebben gehad.
Bij aankomst in Ter Apel bleek wat we in de Kanaalstreek hebben losgemaakt. Ouders, vriendinnen, broers en zussen wachtten ons op en hebben ons als echte kampioenen binnengehaald. Echt geweldig! Ik zal nog vaak aan deze week terugdenken. Wat heb ik ontzettend genoten. Ik ben een redelijke koele kikker op voetbalgebied, maar deze groep heeft mij kippenvel bezorgd.
Wat een geweldige week…
René Nijgh, trainer Jeugdteam Kanaalstreek
Show Comments (0)