Het is halverwege maart. Nog een kleine twee maanden en dan zit het reguliere voetbalseizoen erop. Wie worden er kampioen en welke ploegen zullen er degraderen? De spanning stijgt. Trainers en spelers worden nerveus, de diehard-supporters kunnen het soms niet meer opbrengen om wedstrijden bij te wonen vanwege de enorme spanning.
De prijzen worden de komende weken verdeeld. Ik vind het heerlijk, die spanning. Natuurlijk heb ik, met een periodetitel op zak, makkelijk praten. Wij gaan, hoe dan ook, een gooi doen naar promotie. Wellicht zit er zelfs nog een kampioenschap in. De komende weken zullen het gaan uitwijzen. Ons seizoen is sowieso geslaagd, ongeacht het uiteindelijke resultaat. Velen zagen ons als het lelijke eendje van de voetballerij in de Kanaalstreek. Hoe anders is het nu? Wie had voorspeld dat Alteveer mee zou doen om de prijzen was voor gek verklaard. Wij genieten en voelen geen druk.
Hoe anders is het voor de clubs die strijden tegen degradatie? Elke week maar weer proberen om de broodnodige punten bijeen te sprokkelen en hopen dat de concurrentie punten blijft morsen. Het maakt de voetbalsport zo mooi in mijn optiek. Zelf heb ik tijdens mijn carrière gestreden tegen degradatie, gespeeld om het kampioenschap en deelgenomen aan nacompetities. De spanning is heerlijk! Alles liever dan een heel seizoen in de grijze middenmoot. Want dan hoef je nergens om te spelen. Of het nu gaat om het voorkomen van degradatie of het mogelijk halen van een kampioenschap, het is gewoon fijn om de spanning te voelen.
Heel stiekem heb ik ons scenario al klaar. Tot de laatste speeldag blijven we koploper HFC ’15 op de hielen zitten. Dan staat op 15 mei de wedstrijd tussen Alteveer en HFC’15 op het programma. HFC ’15 leidt de dans met twee punten voorsprong. De spanning is om te snijden, kansen over en weer. Het blijft lang 0-0. Vlak voor tijd pakt doelman Bart Heikens een onmogelijke bal uit de kruising. Middels een lange trap bereikt hij Roy de Wijk. Roy snelt langs zijn tegenstander en legt de bal breed op de meegelopen Bryan Schenkel. Bryan schiet Alteveer in de slotseconden naar de derde klasse. Mijn handen gaan de lucht in. We hebben het onmogelijke gepresteerd. Ik zie mezelf al staan op de platte kar, rijdend over de Beumeesweg. Dorpsbewoners juichen ons toe. Het eens zo lelijke eendje is gepromoveerd naar de derde klasse!
Wat is het toch heerlijk om weg te dromen bij dat idee. Misschien heb ik het wel helemaal mis, pakken we de komende weken nauwelijks punten en worden we in de nacompetitie afgeschoten. Maar wat er ook gaat gebeuren, ik ben trots op wat we met z’n allen in Alteveer hebben neergezet!
Show Comments (0)