Column: Arjen Robben en de teen van Iker Casillas

Een zomercolumn over de verloren WK-finale van 2010, waarin Arjen Robben Nederland bijna naar de wereldtitel leek te schieten.

Arjen Robben, het heetste hangijzer in de afgelopen weken binnen het voetbal in Nederland. De nuchtere Bedummer die stopte met voetbal, maar toch weer de kicksen onder bindt voor zijn eigen FC Groningen. Clubliefde, iets wat in het hedendaagse voetbal niet heel veel meer voorkomt. Al vind ik het persoonlijk nog mooier als een speler zijn gehele carrière bij dezelfde club heeft gespeeld a la Paolo Maldini of Fransesco Totti. De terugkeer van Robben is eveneens tien jaar na misschien wel de grootste deceptie die ooit heeft plaatsgevonden in de historie van het Nederlandse voetbal.

Door: Ronald Bulthuis

De teen van Casillas

We weten allemaal waar we het over hebben: de WK-finale van 2010 in Zuid-Afrika. Was die bal erin gegaan, dan was Nederland wereldkampioen geworden. Daar zijn we allemaal over uit, maar die rottige teen van Iker Casillas zat in de weg. De keeper, die er op het WK 2014 in Brazilië geen houtje touwtje meer van kon volgens het legendarische commentaar van Jack van Gelder. Sportieve revanche volgde toen van Nederland, dat met 5-1 won van de Spanjaarden. Mede dankzij een weergaloze Robben, maar eigenlijk was die zege meer een pleister op een hele diepe wond. Want wat als die bal van Robben er wel gewoon was in gegaan in die finale. Had Nederland dan echt gewonnen?

Geen VAR

Het blijft een vraag die in je gedachtes blijft rondspoken. Er was even later nog een belangrijk moment toen Robben er opnieuw door was en Puyol hem leek onderuit te halen. Robben bleef echter doorgaan en liet zich niet vallen. Kans uiteindelijk verkeken, maar wat was er gebeurd als Robben was neergegaan? Dan had Spanje zo maar met tien man verder moeten spelen. Al had Nederland dat ook al gekund met de actie van Karate Kid Nigel de Jong, die Xabi Alonso had getorpedeerd met een karatetrap. Destijds was er echter nog geen VAR, die wellicht voor een compleet ander wedstrijdverloop had kunnen zorgen. Maar misschien moeten we ook reëel zijn en was Spanje op dat moment tijdens het WK gewoon een beter elftal dan Nederland. Ook al had Robben gescoord, dan nog was er een half uur te spelen. Wie weet hadden de Spanjaarden dan ook wel gelijkgemaakt of gewonnen. Het blijft eeuwig speculeren met de vraag wat als en natuurlijk blijft het ook eeuwig zuur dat ook die finale verloren ging.

Joop Zoetemelk

Weer een verloren WK-finale, de derde na de WK’s van 1974 en 1978. Nederland als de Joop Zoetemelk van het Wereldkampioenschap voetbal, de eeuwige tweede. Zoetemelk was een wielrenner, die maar liefst zes keer als tweede eindigde in de Tour de France. Vandaar ook de bijnaam, de eeuwige tweede, maar toch gloort er ook hoop. Want ook Joop Zoetemelk won ooit eens de Tour de France, dus ook al moet Nederland nog drie keer tweede worden op een WK, ooit worden we wereldkampioen.

Denkend aan de terugkeer van Robben, wat zou het dan toch stiekem mooi zijn als hij nog twee jaar blijft voetballen en in staat is om af te sluiten op het WK van 2022. En dat Nederland dan in de finale komt tegen Spanje en Arjen Robben een heldenrol voor zich op kan eisen. Het zou een ultiem slotstuk zijn van een prachtige carrière van één van Nederlands grootste spelers. Hopen maar dat David De Gea niet zo’n dikke teen heeft.

 

 

Tags:

  • Show Comments (0)

Je emailadres wordt niet gepubliceerd. Benodigde velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

  • naam *

  • email *

  • website

You May Also Like

Column: Weekendvoetbal?

Column over het weekendvoetbal, de toekomst van het amateurvoetbal? Geschreven door Arie Weits.

René Nijgh: “Met dank aan Henk Meijer”

Tijdens mijn carrière hebben veel mensen invloed gehad op mijn ontwikkeling als voetballer. Natuurlijk ...

Peter Kroezenga: “Mama’s kus”

Je hoort het steeds vaker: vroeger was alles beter. De oude garde kan geen ...