Loopvermogen
Op een goed bespeelbaar hoofdveld van Sellingen ontspon zich een wedstrijd waar veel loopvermogen van iedere speler werd gevergd. Vaak was het speelveld gedurende de gehele wedstrijd erg lang, waardoor de opbouw niet altijd even goed tot zijn recht kwam en de verdedigers van Westerwolde vaak de lange bal hanteerden. Westerwolde toonde wel aanvallende dreiging, maar ook Sellingen kwam meermalen in de buurt van keeper Alex Otto van Westerwolde. Beide teams kwamen aanvankelijk niet tot echt goed uitgespeelde kansen.
Gelegenheidsspits
Dit laatste was wel het geval in de negentiende minuut. Na een prima steekpass van Frank Riks op gelegenheidsspits Joan Solano trok laatstgenoemde bijna vanaf de achterlijn de bal keurig terug en voor de instormende Merijn te Velde was het toen een koud kunstje namens Westerwolde deze in het lege doel te schuiven: 0–1. Gescoord werd er in de eerste vijfenveertig minuten daarna niet meer.
Slecht uitverdedigen
In een onder kunstlicht gespeelde tweede helft golfde het spel voortdurend op en weer. Merijn te Velde had de 2–0 voor Westerwolde op zijn schoen, maar keeper Klamer van Sellingen redde op een prima manier. Toch kwam Sellingen na zeventig minuten spelen op gelijke hoogte. Mede door slecht uitverdedigen van de kant van Westerwolde werd een voorzet vanaf rechts bij de tweede paal ongehinderd ingekopt door Corné Prins. Keeper Otto had zijn arm niet lang genoeg om de bal te keren.
Afgekeurd
Twee minuten later werd een doelpunt van Westerwolde van Joan Solano door de arbiter van dienst al dan niet terecht afgekeurd. Volgens de assistent-scheidsrechter van Sellingen ontving de aanvaller de bal in buitenspelpositie. Beide ploegen bleven daarna strijden voor de overwinning. Sellingen kwam tot een bal op de paal vanuit een corner en ook Westerwolde had nog enige kleine kansen. Gescoord werd er echter niet meer en na ruim negentig minuten voetbal konden zowel Westerwolde als Sellingen een punt op hun conto bijschrijven.
Show Comments (0)