Jordi Nijgh: “Heimwee naar Stef Wever”

Slechts acht jaartjes jong was ik, maar voor mij is het een dierbare herinnering aan de derby der derby’s van de Kanaalstreek: in het seizoen 1989-1990 waren er twee beslissingswedstrijden nodig om uit te wijzen of v.v. Nieuw Buinen of Sportclub Stadskanaal kampioen zou worden in de tweede klasse en dus mocht promoveren naar de eerste klasse.

De eerste beslissingswedstrijd die in Musselkanaal op ‘neutraal’ terrein werd gespeeld eindigde na 120 minuten in een 1-1 gelijkspel, waardoor er een tweede beslissingswedstrijd nodig was. Dezelfde 5.000 toeschouwers als in de eerste confrontatie zagen aan de Parklaan mijn idool uit die periode, Gerrie Bijl, het enige doelpunt maken. Mijn cluppie SC Stadskanaal promoveerde!

Ik was één van die 5.000 toeschouwers, maar kan me eerlijk gezegd niet veel meer van die wedstrijd herinneren. Veel blauw, veel oranje, maar dat was het dan ook wel…

Ik was fan van onze Gerrie Bijl, keek ontzettend op tegen Henk Meijer en was supertrots op mijn vader Boy, maar misschien is de blik van Stef Wever van de tegenpartij wel hetgeen me het meeste bij is gebleven van die periode. De rivaliteit tussen beide clubs in die tijd was enorm en heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt. De zonnebank gebruinde Stef sprak toen tot de verbeelding.

Van de zeven bussen die van Stadskanaal naar Musselkanaal waren gereisd, zat ik in bus drie. Niet beseffende dat de club hiermee nog wat olie op het vuur had gegooid, aangezien de supporters van Nieuw Buinen vooral op de fiets naar Musselkanaal waren gekomen. Dat SC Stadskanaal zelfs nu nog als ‘arrogant’ bestempeld wordt heeft ongetwijfeld te maken met die busreis van weleer.

De echte Buunermondjes en Knoalsters zullen echter met een glimlach terug kijken op een tijd, die ik graag bewuster had meegemaakt. Veel publiek, heroïsche gevechten, maar uiteindelijk vriendschappelijk heel veel biertjes nuttigen in een overvolle kantine.

Eigenlijk  hoop ik dat deze tijd nog een keer terug gaat komen, al acht ik de kans niet zo groot. Dromen van bus 1 zal ik echter blijven doen, want heel stiekem heb ik gewoon heimwee naar Stef Wever.

Jordi Nijgh

JN
De zeven Knoalster bussen onderweg na het behalen van het kampioenschap
  • Show Comments (2)

  • Henk Medema

    Ja, dat waren mooie tijden met veel publiek langs de lijn. Denk helaas niet dat dit ooit nog terug zal komen
    .
    Henk Medema
    VV Middelstum

  • Henk van Gelderen

    Ik kan me die heroïsche wedstrijden ook nog herinneren. Als toeschouwer.
    Maar ook de woeste blik van links back Stef Wever………
    …….in de D en C teams vocht ik als rechts buiten van SC Stadskanaal op mijn manier heroïsche duels uit met de man die je altijd twee keer tegen kwam alvorens hem kwijt te zijn.
    Mooi.

Je emailadres wordt niet gepubliceerd. Benodigde velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

  • naam *

  • email *

  • website

You May Also Like

Column: De laatste speelronde: Rolder Boys – Valthermond

Een column over de laatste speelronde die helaas dit seizoen niet gespeeld wordt door ...

Martijn Folkers: “Kelderderby is dankbare kost”

Heel simpel, voor het voetballende gedeelte moet je niet naar de vijfde klasse gaan. ...

Column: Strafschop

Een column over de kunst van het nemen van een strafschop, geschreven door Erwin ...