René Nijgh: “Valthermond zit voor altijd in mijn hart”

Veel voetballers die momenteel actief zijn in de Kanaalstreek zullen wel eens jaloers kunnen worden bij het zien van het lijstje clubs dat René Nijgh ‘versleet’ in zijn carrière als speler. De 35-jarige Nijgh, die momenteel als hoofdtrainer werkt bij v.v. Alteveer sloot afgelopen seizoen zijn loopbaan af. In een (ook mentaal) superzwaar seizoen moest Nijgh bij SC Stadskanaal genoegen nemen met een nederlaag in de finale om promotie naar de tweede klasse. De tweede klasse waarin hij twee seizoenen actief was met Valthermond. Maar de vader van zoon Boy junior speelde ook op hoger niveau. Zo was hij professioneel voetballer bij BV Veendam en FC Emmen. Voor de redactie van FC Kanaalstreek was het tijd om het gesprek met het lid van de wellicht bekendste voetbalfamilie van Stadskanaal aan te gaan. Het eerste deel van het interview kunt u nu lezen: deel twee, over de trainer René Nijgh, volgt morgen…

Nijgh is in het dagelijks leven werkzaam als coach en projectleider bij Overstag Uitvoering: “Dit is een organisatie die multi-probleemjongeren middels een intensieve aanpak weer op het rechte pad probeert te krijgen. Manager van Overstag is de in Groninger supporterskringen bekende Geert Spieker, die in het verleden hooligan van FC Groningen was, maar ook raadslid van de gemeente Groningen.”

René Nijgh in zijn laatste seizoen, in actie tegen Sleen...
René Nijgh in zijn laatste seizoen…

Vorig seizoen was je voor het laatst actief als speler in een eerste elftal…
“Dat klopt. Mijn laatste jaar als actief speler heb ik gespeeld bij SC Stadskanaal, de club waar ik als 6-jarig jochie ook ben begonnen. Hoewel mijn fysieke gesteldheid het eigenlijk niet meer toeliet heb ik mijn hart gevolgd, omdat het de wens van mijn vader was dat ik het laatste seizoen onder zijn vleugels kwam spelen. Door het plotselinge overlijden van mijn vader in april 2013 heeft deze beslissing natuurlijk nog wat extra lading gekregen. Samen hadden we de droom om met de SC naar de tweede klasse te promoveren. Helaas mocht het niet zo zijn. Ik heb mijn loopbaan niet af kunnen sluiten op de manier die ik voor ogen had, maar het feit dat ik de laatste maanden alleen nog kon voetballen met hevige pijnstillers bevestigt dat ik de goede keuze heb gemaakt om te stoppen als actief voetballer. De knieën zijn dusdanig versleten dat langer voetballen niet meer verantwoord is. Een pijnlijke beslissing, maar wel de meest verstandige.”

Wat was de mooiste club waar je voor speelde?
“Het is lastig om aan te geven wat nu echt de allermooiste club was. Ik heb bij alle clubs waar ik heb gespeeld een mooie tijd gehad, al moet ik zeggen dat mijn jaar bij Achilles 1894 niet mijn mooiste seizoen was. Gelukkig hadden we daar wel een erg leuke spelersgroep, iets wat het allemaal wat minder lastig maakte om vier keer per week naar Assen te rijden. Bij BV Veendam en FC Emmen heb ik ook prachtige jaren gehad, al heb ik altijd moeite gehad met de hardheid van het profvoetbal. Het is toch meer ieder voor zich, want het draait allemaal om geld. Toch had ik het voor geen goud willen missen. Als klein jongetje wilde ik profvoetballer worden en dat is gelukt en pakt niemand me meer af. Qua gezelligheid viel ik bij Nieuw Buinen en Valthermond met mijn neus in de boter. Naast het voetbal was het altijd feest in de kantine en laat ik daar nu net wel van houden, haha.”

Nijgh namens FC Emmen in actie tegen RBC...
Nijgh namens FC Emmen in actie tegen RBC…

Wat was voor jou een hoogtepunt uit je periode als voetballer?
Bij Valthermond heb ik mijn enige promotie als voetballer meegemaakt. We promoveerden op zondag en maandagavond om 20.00 uur was ik thuis! Echt een unieke club. Hopelijk krijg ik nog eens de kans om bij Valthermond als trainer aan de slag te gaan, want die club zit voor altijd in mijn hart. Maar ik kan SC Stadskanaal natuurlijk niet overslaan. Deze club loopt als een rode draad door mijn leven. Hoewel ik een haat liefde verhouding heb met de club ben ik altijd weer terug gekomen. Ik heb me niet altijd even gewaardeerd gevoeld, maar toch voelt het telkens als een warm bad als ik terug kom. De club wordt wel eens gekscherend FC Nijgh genoemd, omdat ons hele gezin actief is of is geweest binnen de club. Maar ik ben altijd al de meest eigenwijze van de familie geweest en heb altijd mijn eigen kop gevolgd, waardoor ik regelmatig een keuze voor een andere club heb gemaakt. Toch voelt het altijd goed om terug te zijn op sportpark Pagedal.”

Wat is voor jou de meest memorabele Kanaalstreek-derby, waarin jij hebt meegespeeld?
“Ik heb een paar prachtige derby’s met Stadskanaal tegen Nieuw Buinen gespeeld, waarbij er eentje me nog wel op het netvlies staat. We speelden destijds in de eerste klasse en hadden een lastig seizoen. Nieuw Buinen daarentegen deed mee voor het kampioenschap. Die zondag moesten we op bezoek in Nieuw Buinen. Omdat we als Stadskanaal nogal eens werden bestempeld als arrogant, besloot het bestuur om ons per luxe touringcar te vervoeren naar Nieuw Buinen om nog wat extra olie op het vuur te gooien. Hoewel Nieuw Buinen de grote favoriet was wonnen wij door een goal van de uitblinkende René Becker met 0-1. De sfeer tijdens deze derby’s was ongekend. Twee duizend toeschouwers langs de lijn en duels op het scherpst van de snede. Na die tijd handen schudden en gebroederlijk een biertje drinken in de kantine. Helaas zal deze tijd nooit meer terug komen vrees ik.”

Tags:

  • Show Comments (0)

Je emailadres wordt niet gepubliceerd. Benodigde velden zijn gemarkeerd met *

Reactie *

  • naam *

  • email *

  • website

You May Also Like

Gevoelsmens René Meems is weer voetballer

Voetballen of fluiten? Het blijft een lastige keuze voor René Meems. De oud-Nieveenster speelde ...