Wanneer je als (relatieve) buitenstaander de eerste seizoenshelft in de Kanaalstreek zou gaan beschouwen, dan zou het geen vreemde conclusie zijn dat de trainer van Gasselternijveen in een positie zit, waarin je niet wilt zitten als trainer. Want ga maar na: ter elfder ure word je als vervanger van Ludie Hulshof aangesteld bij een team dat net is gedegradeerd naar de vijfde klasse én een fiks aantal basisspelers ziet vertrekken. En wanneer daar in de loop van het jaar ook nog de nodige bestuurlijke perikelen bij komen, dan lijkt Roeland Deuring niet te benijden. En toch ziet de oud-prof van Heracles Almelo het allemaal niet zo zwaar in: “Vooralsnog ben én blijf ik trainer van Gasselternijveen. Bij deze club liggen zeker kansen en die zal ik absoluut grijpen!”
Trainerscarrousel
Het was al laat in april toen Gasselternijveen besloot om de samenwerking met Ludie Hulshof te beëindigen. En daarmee zadelde het clubbestuur zich toch wel een probleem op, want traditioneel begint de trainerscarrousel in het amateurvoetbal kort na de jaarwisseling te draaien. In hun zoektocht naar een geschikte trainer kwam men echter al snel uit bij Roeland Deuring. De man die zelf jarenlang actief was bij de roodhemden, was aangenaam verrast dat hij werd gevraagd: “In het verleden ben ik wel actief geweest als hoofdtrainer, maar de afgelopen jaren niet. Dat had vooral met mijn zoon Jarno te maken. Onze thuissituatie is nu in een wat rustiger vaarwater gekomen, en dus heb ik één en ander overwogen toen Gasselternijveen mij benaderde. Uiteindelijk kon ik het aanbod van de club niet weerstaan.”
Profvoetballer
Wanneer we doorvragen naar zijn zoon Jarno reageert Deuring enthousiast: “Jarno heeft enkele jaren geleden de overstap gemaakt naar de jeugdopleiding van FC Groningen. Zoiets vergt veel organisatie. Vooral in de beginjaren qua halen, brengen en het bezoeken van wedstrijden wat ik graag doe. Dit jaar gaat Jarno echter naar het Werkmancollege in Groningen, waardoor de organisatorische druk op mijn vrouw en mij aanzienlijk is afgenomen.” Deuring junior lijkt dus in de voetsporen van zijn vader te treden, want die speelde in zijn carrière jarenlang in de absolute top van het amateurvoetbal. De stap naar het beroepsvoetbal werd gemaakt, maar een zware knieblessure stond verdere ontwikkeling in de weg. Maar dat de nu 45-jarige Deuring nog kan voetballen mag duidelijk zijn: “Onlangs heb ik nog meegedaan aan het Kerstzaalvoetbaltoernooi in Gieten. We haalden daar met een mix van jong talent en ervaren krachten de halve finale. Heerlijk om te doen, maar er is wel een stevig aantal pijnstillers gebruikt, die dagen hahaha.”
Erfenis
Deuring, die in het dagelijks leven werkzaam is in het distributiecentrum van supermarktketen Jumbo in Beilen, kon pas in mei beginnen met de voorbereiding op zijn nieuwe klus. Hierover zegt hij volgende: “Op zich is het niet erg om op een laat moment aangesteld te worden, maar in de situatie waarin Gasselternijveen zich bevond was het prettiger geweest om iets meer tijd te hebben. De degradatie is spijtig genoeg, maar dat een fors aantal spelers had besloten te vertrekken had meer impact. En voor mij was er geen tijd meer om die spelers op andere gedachten te brengen. Of om eventueel spelers van buiten de club te interesseren voor een avontuur.” En dus ging Deuring met deze ‘erfenis’ op zak aan de slag.
Punten
Wanneer wij stellen dat dit hem niet meegevallen moet zijn, ontkent Deuring hardnekkig: “Met het spelersmateriaal wat vanaf het eerste moment beschikbaar was, hebben we best goed gepresteerd. Natuurlijk kijk je naar het puntenaantal. Dat was simpelweg niet goed, maar het spel was best goed. Maar wanneer je dit niet omzet in punten, dan doe je het uiteindelijk niet goed. Dat snapt iedereen!” Maar naarmate de winterstop dichterbij kwam werden er punten gepakt. En dat juist in een periode waarin de hele club in een onrustig vaarwater terecht kwam: “Klopt! Bestuurlid Roelof Heuten en voorzitter Piet Wolters legden begin december hun taken neer.”
Perikelen
En in het kielzog van deze twee besloten de overige bestuurders het ook voor gezien te houden. Over deze situati wil Deuring niet zo heel veel kwijt: “Het is een vreemde situatie, want de club staat er echt niet zo slecht voor als nu lijkt. Als spelers en staf van het eerste elftal spreken we er wel over, maar hoe je het ook wendt of keert: wij zijn voetballers en kijken niet zoveel naar de randzaken. Dat we juist in de weken na het aftreden van het bestuur zes punten uit twee wedstrijden pakken is een compliment aan de spelersgroep waard.” Voor de in Stadskanaal woonachtige oefenmeester heeft het ontbreken van een bestuur ook nog directe gevolgen, want over een contractverlenging is nog niet gesproken.
Signaal
“Dat komt wel. Op maandag 19 januari wordt er vrijwel zeker een nieuw bestuur gevormd. Met het demissionaire bestuur heb ik wel al gesproken en mijn dienstverband zal bij het nieuwe bestuur hoog op de agenda staan.” En dat de prognose voor de situatie van Deuring goed is, liet de club onlangs al doorschemeren op de nieuwjaarsreceptie: “Bij monde van Bert Koomans is aangegeven dat men de intentie heeft om door te gaan met mij. Dit wordt zowel door de club als de selectie gedragen, dus dat is absoluut een positief signaal!”
Nieuwe kansen
En dus lijkt Deuring in het voorjaar ook te kunnen gaan werken aan het versterken van zijn elftal. “Een nieuw seizoen biedt nieuwe kansen. Nu heb ik de tijd meer aan mijn zijde dan vorig jaar, dus dat is prettig. Ik heb wel ideeën over de manier waarop we de hoofdmacht van Gasselternijveen nieuw leven in kunnen blazen, maar ik wil eerst met het nieuwe bestuur afstemmen of dit binnen de visie van de club past. Maar dat we nu onder onze stand spelen mag duidelijk zijn.” En om daar dit seizoen al iets aan te doen, lijkt haast onhaalbaar: “Ik ga toch voor een plek in het linkerrijtje!”
Show Comments (0)