Harjo van der Valle wordt trainer/speler bij EEC. Het witte landschap en spiegelende klinkers glijden weg onder zijn voeten. De 34-jarige sportfanaat flaneert soepel over de Eeserstraat. Het einddoel voor vandaag is sportpark ‘De Dillen’, dat er bij aankomst vredig bijligt. Niet lang geleden, zo’n anderhalf seizoen, besloot Harjo te stoppen met het spel dat hij koesterde, vooral omdat het leven zich van haar slechte kant liet zien. Maar hij bleef het voetbal missen. Samen begeven we ons op glad ijs, terwijl we spreken over zijn overgang van Borger naar EEC.
Door Gijs Klompmaker
Trainer van der Valle, dat gaat wel erg snel allemaal! “EEC kwam per toeval op mijn pad. Ik heb eerst gedacht dat het te vroeg was en onmogelijk te combineren met mijn gezin, baan en taken bij SV Borger. Maar het bleef spelen, ik kon het niet loslaten. En eigenlijk wilde ik het gewoon doen, hoe dan ook en wat men er ook van zou gaan vinden. Mijn vrouw steunde me hierin en daardoor voelde ik de vrijheid om te doen wat ik wilde.”
Wat is jouw doel met EEC? “Ik kan nog niet goed inschatten wat het niveau is van de selectie van EEC. Om echt een goed beeld te krijgen ga ik de tweede competitiehelft wat wedstrijden bekijken. Ik ben heel benieuwd. Ik wil een sportieve ploeg zien. Ik heb een hekel aan gezeur en gezeik tegen scheidsrechters, tegenstanders of op elkaar. De focus moet liggen op het spelletje, want dat is zo verschrikkelijk mooi. Natuurlijk wil ik ook gelijk presteren, misschien iets bereiken wat EEC nooit eerder deed: promotie naar de vierde klasse. Maar dat zien we wel.”
Hoe kwam deze kans op jouw pad? “EEC bood mij een unieke kans om mezelf te ontwikkelen als trainer. Terwijl ik ook kan meevoetballen. Ik mis het spelletje best, dus dat speelt ook een rol natuurlijk. Al moet ik er nog maar eens goed over nadenken hoe ik dat ga invullen. Naast het zelf nadenken over dit onderwerp, ga ik het er ook met mijn staf en spelersgroep over hebben. Als het niet kan, dan kan het niet, maar het is voor mij wel het ideaalplaatje.”
Je hebt van die voetballers die als een soort trainer op het veld zijn. Die zich overal tegenaan bemoeien, een duidelijke spelvisie hebben en zich als een voorbeeld gedragen. Zo’n type is Van der Valle ook. Had hij zelf die ambitie ook altijd al? “Ik wist wel dat ik ooit trainer wilde worden, maar was er tot vorig jaar eigenlijk nog niet zo mee bezig. Pas toen ik de kans kreeg om de A1 van SV Borger te trainen en de cursus Trainer-Coach 3 te gaan doen, is het allemaal in een stroomversnelling gekomen. Ik wil graag na de TC3 ook de TC2 cursus gaan doen, zodat ik ook in hogere klassen kan trainen en ben blij dat EEC mij die kans biedt. Of ik een goede trainer ben, dat moet nog blijken. Ik maak met 110 procent overtuiging het seizoen af met de jongens (de A1 van SJO BBC/Borger) en dan gaan we er vol voor met EEC. Ik heb er echt heel veel zin in.”
Op een wit ‘De Dillen’ hurkt de geboren Eesergroener in de voetbalhouding naast de wandelwagen. In een sprookjesachtig blauwwitte omgeving vraag ik hem hoe het is om Borger te verlaten. “Borger verlaten is niet aan de orde. Ik blijf lid van de Technische Commissie Jeugd, maar ik stop wel als trainer van de A1. Ik blijf verbonden aan Borger en hoop ergens in mijn trainersloopbaan hoofdtrainer van SV Borger te worden. Natuurlijk was het niet gemakkelijk de knoop door te hakken. Ik voetbal al vanaf de eerste stappen bij SV Borger. Toch weet ik dat dit een goede keuze is voor mij. Ik draag Borger altijd een warm hart toe en zal geen spelers benaderen om bij EEC te komen voetballen, al zou het leuk zijn als er spelers zijn die graag onder mij willen voetballen. Borger is mijn club en ik keer daar zeker een keer terug als trainer. Maar voor nu heb ik ontzettend veel zin om bij EEC aan de slag te gaan. Samen met mijn vriend, steun en toeverlaat en beste begeleider ooit: Wouter Eiting.”
Hij groeide op in Eesergroen, fietste elke dag langs dit sportpark. Zat in Borger op school en later in Emmen. Fietste elke zaterdagavond na het stappen terug over die eindeloze weg naar huis. En nu, nu kiest hij vrijwillig om er weer heen te rijden. Zijn wortels liggen in Eesergroen, zijn hart bij een Klazienaveense, zijn voetbalgenen in Borger en zijn trainersambitie binnenkort in Ees. Van Gaal zou dichten over een ronde cirkel, maar een Van der Valle is daar te nuchter voor. Volgend seizoen is er op sportpark ‘De Dillen’ vast van alles te doen.
Show Comments (0)