Matig Borger wint bij Erica ’86

Na de gewonnen kraker tegen MSC van afgelopen weekend, stond er deze zaterdag een uitduel tegen Erica’86 op het programma. Waar je vooraf misschien denkt van appeltje eitje en het feit dat Borger de trotse koploper is, werd het een wedstrijd om snel te vergeten.  De groenwitten waren te slordig aan de bal en speelde in een veel te laag tempo, iets wat de thuisploeg wel paste en hierdoor makkelijk overeind bleef.  Borger won uiteindelijk slechts met 0-2.

Borger startte wel voortvarend, in de eerste tien minuten werden een paar leuke kansen gecreëerd en eentje daarvan werd verzilverd door Luuk Kenter. Met een zeer fraaie slalom legde hij de verdediging van Erica’86 in de luren en schoot in de verre hoek raak. De toeschouwers gingen er eens  goed voor zitten, want nu zou Borger toch wel snel willen doordrukken en de score willen uitbreiden, maar dit kwam er niet van. Zoals gezegd bleef de thuisploeg makkelijk overeind en kwam het er zelfs nog een keer gevaarlijk uit, maar de inzet bleek te zacht om doelman Haandrikman te verrassen. Borger kwam voor rust nog wel tot twee kansen, maar zowel Luuk Kenter als Robert Oosting misten het doel. Erica’ 86 zag kort voor rust nog een kopbal op de deklat belanden.

Voortkabbelen

In de tweede helft was Borger qua balbezit heer en meester, de krachten bij Erica’86 leken minder te worden en ook wat meer fysiek in de strijd gooide dit met vele overtredingen tot gevolg. Benjamin Mazeau was in de 47^e minuut dicht bij de 0-2, maar zijn uithaal ging via de lat over. Enkele minuten later schreeuwde Borger om een strafschop toen Gijs Roda in de zestien onderuit werd gehaald, maar de verder uitstekend fluitende scheidsrechter van deze middag zag er niets in. De supporters van Borger konden pas in de 74^e minuut weer juichen, toen viel pas de beslissing en tweede treffer van de middag. Gijs Roda stormde de zestien meter in en passeerde vanaf links een paar verdedigers, waarna hij de bal panklaar legde voor de ingevallen Dylan Berghuis, 0-2. De laatste kans van de wedstrijd  was voor Robert Oosting, die uit een hoekschop de bal perfect controleerde, maar zijn pegel op de paal uiteen zag spatten.