SV Borger gepromoveerd naar de vierde klasse!

Eind goed, al goed! Zo eindigen de meeste sprookjes, waarbij in eerste instantie alles in de soep dreigt te lopen. Het sprookje van het vlaggenschip van SV Borger begon feitelijk ruim een jaar geleden toen het middels een bloedstollende inhaalrace vanuit verloren positie toch nog kon strijden tegen degradatie. De vreugde bleek van korte duur. Streekgenoot NWVV leek de spreekwoordelijke olifant met de lange snuit te zijn, die in een onderling play-off duel het sprookje met één harde zucht uitblies. Borger degradeerde naar de 5^e klasse.

De perfecte mix

Na de zomer ging het verhaal toch verder. De groenwitten versterkten zich met enkele ervaren krachten en ook de eigen jeugdopleiding bracht nieuw elan binnen de selectie. De perfecte mix van jong en oud leek zo te ontstaan. Dat bleek ook wel toen de competitie eenmaal van start ging. Het team van hoofdtrainer Arne Joling won de meeste wedstrijden met speels gemak. Voor de winter bracht slechts runner-up MSC de mannen ietwat aan het wankelen. Een scheidsrechterlijke dwaling zorgde er echter voor dat ook dit varkentje werd gewassen. De Borgernaren vertrokken in de winter dan ook met een geruststellende voorsprong naar Albufeira voor het traditionele trainingskamp.

Na de winter

Na de winter leek het enigszins stroever te gaan. De overwinningen vielen gemiddeld genomen wat minder hoog uit. Maar goed, winst is winst en om heel eerlijk te zijn was het ook wel een beetje de schijn die bedroog. In de wedstrijden zag je gewoon dat wanneer er even aangezet werd de tegenstanders nog steeds volledig overrompeld werden. Borger bleef zo tot zaterdag 7 maart zonder puntenverlies. Op die dag stond de uitwedstrijd tegen (nog steeds) directe concurrent MSC op het programma.

Zo goed als beslist

De Borgernaren reisden toch wel een klein beetje angstig af naar Meppel. Bij een nederlaag zou de strijd immers weer helemaal open liggen. Tot overmaat van ramp ontbraken in deze topper ook nog eens twee belangrijke doelpuntenmakers, namelijk Bonne Timmer (schorsing) en topscorer Gijs Roda (familieomstandigheden). Ook defensief moest er gesleuteld worden door de absentie van beide doelmannen en de verdedigende rots in de branding Matthijs Brink. De 47-jarige Mark Wolters nam de positie onder de lat in en ook de overige posities werden met adequate vervangers ingevuld. De kracht van een brede selectie, zo bleek tijdens de wedstrijd. De topper eindigde weliswaar in een gelijkspel, maar Borger liet wel degelijk het betere van het spel zien. Beide teams waren het er na afloop over eens dat de competitie zo goed als beslist was. Het scheelde niet veel, maar vriend en vijand moest concluderen dat de bewoners van de Hunebedhoofdstad net iets verder waren dan de concurrent uit Meppel.

Was alles voor niks?

Het bleek achteraf de laatste competitiewedstrijd geweest te zijn. Kort hierna werd de competitie stil gelegd vanwege Corona. In eerste instantie dachten ook de Borgernaren dat dit voor korte duur zou zijn. Maar al gauw kwam het bericht dat de competitie niet uitgespeeld zou worden. De onheilstijding dat er geen promotie en geen degradatie zou plaatsvinden deed de koploper treuren. Niet omdat men vond dat er doorgespeeld moest worden, maar vooral vanwege het gevoel van onmacht! Was alles dan voor niks geweest? Het sprookje leek nu definitief uitgeblazen te zijn. Nu luisterde die ellendige olifant met de lange snuit naar de naam KNVB, of Corona zo u wilt.

Hoop

Toch gloorde er weer hoop toen de voetbalbond met het bericht kwam dat verenigingen promotie konden aanvragen. Het bestuur van de club aarzelde geen moment en stuurde nog dezelfde dag een verzoek hiertoe in. Zou het dan toch? Nou, in Borger was men op z’n zachtst gezegd sceptisch. Veelal verwachte men dat het met name voor zondagclubs een uitkomst zou bieden, omdat daar veel verenigingen weg zouden vallen. Voor de zaterdag viel geregeld de term ‘wassen neus’. Toen de KNVB echter met de criteria naar buiten kwam waarop men zou bepalen wie er in aanmerking zou komen én het steeds duidelijker werd dat er van bovenuit geschoven zou worden richting 3^e Divisie, begonnen ook de Borgernaren er weer in te geloven. Dat schuiven vele klassen boven de 5e zou uiteindelijk ook zorgen voor minimaal één op te vullen gat in de 4^e klasse. Gezien het feit dat Borger volgens de rekenwijze van de voetbalbond de ranglijst van alle vijfdeklassers in het district aanvoerde, zouden de groenwitten als eerste in aanmerking komen om dat gat in te vullen.

Eind goed, al goed!

Op 26 mei werd aan alle onzekerheid een einde gemaakt. De secretaris kreeg het verlossende telefoontje. Het verzoek tot promotie naar de 4^e klasse is ingewilligd! De groepsapp van de selectie ontplofte, evenals de Social Media kanalen van de club! Van een echt feest kon vanwege de Corona voorschriften geen sprake zijn. Deze houdt de spelersgroep ongetwijfeld nog te goed. Dat er in huiselijke kring alvast menig borreltje op gedronken is moge duidelijk zijn. Officieel zal het weliswaar geen kampioenschap heten, maar zo voelt het voor een ieder met een SV Borger hart wel degelijk. Missie bereikt. Eind goed, al goed!