Sander Zikken zit in de hoek waar de klappen vallen. Waar de aanvaller van HOC vorig seizoen een topjaar beleefde, is het nu behelpen. Zikken valt namelijk van de ene in de andere blessure en komt nauwelijks in actie voor de hoofdmacht van HOC. En dus kijkt de aanvaller, die zondag in het gips werd gezet, met weemoed terug naar het kampioenschap en de 25 goals uit de vorige voetbaljaargang.
Botsing
Terug naar zondag, toen in de wedstrijd tegen DVC ’59 het noodlot toesloeg: “Maanden heb ik niet kunnen spelen, maar heb ik aan mijn rentree gewerkt. Keihard getraind. De beloning kreeg ik zondag, want ik stond in de basis.” En dus was Zikken een blij man. Dat duurde echter niet veel langer dan een half uur, toen een ongelukkige botsing een einde maakte aan zijn wedstrijd. En misschien wel aan zijn seizoen: “Ik ben er bang voor, de komende maand zal er meer duidelijk worden.”
Spalk en gips
Als gezegd, een ongelukkige botsing: “Een speler van DVC viel op mijn been. Direct had ik veel pijn en kon ik niet verder spelen. Onderzoek in het ziekenhuis maakte duidelijk dat er een scheurtje in mijn kuitbeen zit.” Nadat medisch personeel de pechvogel voorzag van een spalk en gips mocht Zikken huiswaarts. Wel wordt hij binnenkort weer bij de arts verwacht: “Het been is nu behoorlijk opgezwollen. Volgende week gaat het gips eraf en wil de arts de schade opnieuw vaststellen.”
Dramatisch seizoen
Voor Zikken is er zonder meer sprake van een verloren seizoen, want de goalgetter speelde slechts een handvol wedstrijden: “In september speelde ik voor het laatst in het eerste. Daarna heb ik een aantal keren in het tweede gespeeld om ritme op te doen.” Behalve een aantal doelpunten voor het reserveteam brachten deze wedstrijden weinig positieve dingen: “Eén keer een ingescheurde enkelband en een gekneusde borstkas. Wat dat betreft is het echt een dramatisch jaar, want tot de voetbreuk die ik eind vorig seizoen opliep heb ik echt nooit wat gehad. Maar ik laat me niet uit het veld slaan: ik kom terug!”
Show Comments (0)