De derde klasse is voor Borger niet nieuw, toch spelen veel jongens voor het eerst in deze klasse. Met een jonge selectie en een jong trainersteam zoekt Borger nog naar de juiste afstemming. Zaterdag wacht SJS, een club waar Martijn Ulenreef vijf seizoenen speelde. Ulenreef is één van de oudere spelers van het elftal en heeft de functie van routinier. Hoe beleeft hij de derde klasse tot zover en kijkt hij uit naar het duel tegen SJS?
Je voetbalde zes seizoenen in Stadskanaal, en nu weer op het oude nest, waar ligt je hart?
“Qua voetbal ligt mijn hart in Borger, ik voetbal met mijn jeugdvrienden. Dat was de hoofdreden om bij Borger te komen voetballen. Het klikte gelijk weer in het veld, de vaste patronen kwamen gelijk terug. Daarnaast kan ik af en toe zelfs met mijn broertje Bart voetballen, wat natuurlijk helemaal fantastisch is. Al heeft hij nauwelijks een basisplek, dat is wel weer jammer.”
Jullie zijn het seizoen wisselvallig begonnen, hoe verklaar jij dat?
“We creëren wel kansen, maar schieten er simpelweg te weinig in. Daardoor krijgen we het moeilijker. Daarnaast worden in de derde klasse foutjes sneller afgestraft dan in de vierde klasse. We hebben een jonge groep en dat merk je soms nog in keuzes, hoe we gaan staan en waar we de ruimte zoeken om op te bouwen. Nu Jeffrey Spelten langdurig geblesseerd is, zijn de patronen ook iets minder vast. Soms klopt het en dan zijn we sterk, vooral ook omdat wij fysiek er prima op staan. Daar komt bij dat we van goede tegenstanders verloren hebben, lastige ploegen, wat geen schande is.”
Aanstaande zaterdag wacht de derby met SJS, hoe kijk je tegen deze wedstrijd aan?
“Er zullen veel oude bekenden binnen en buiten de lijnen staan. Ik geef lichamelijke opvoeding in Stadskanaal, dus wellicht zullen er ook leerlingen van me komen kijken. Ik denk dat we moeten kunnen winnen van SJS, als we ons eigen spel spelen. Wij zijn sowieso fitter dan SJS. Wat ook een factor kan zijn is het wel of niet meespelen van Johan van Klinken en Arno Sieders, dat zijn twee belangrijke spelers in het elftal van SJS. Wij hebben Luuk Kenter weer beschikbaar en dan zie je gelijk dat zijn doelgerichtheid ons sterker maakt.”
Martijn geeft Lichamelijke Opvoeding aan de Ubbo Emmius in Stadskanaal en is breed betrokken bij gezond bewegen onder de jeugd. Je kunt hem met recht een pedagoog noemen. Kijk je naar hem in het veld, dan lijkt de pedagoog grotendeels verdwenen. Op het veld hekelt hij verliezen en zal hij alles aangrijpen om tot de winst te komen.
Is het wel verstandig dat leerlingen komen kijken?
Misschien is dat wel beter van niet inderdaad. Ik kan echt niet tegen mijn verlies en sta niet direct als een docent in het veld. Natuurlijk stuur ik de jongere spelers aan, wijs ze op kleine dingen. Dat verlangt de trainer (Arne Joling) ook van me. Maar soms moet je weleens een cakeje uitdelen om het elftal een signaal te geven of om een overwinning uit het vuur te slepen. Daar ben ik zeker niet te beroerd voor. Zelfs als ik les geef en ik doe mee aan een spelletje, moet ik opletten dat ik me niet te fanatiek gedraag. Dat weet ik van mezelf, dat is nu eenmaal het aard van het beestje.
Ben je een verlengstuk van het trainersteam?
Ik coach veel. Ik brand jonge jongens niet snel af, als je jong bent mag je fouten maken. Voor de meer ervaren jongens ben ik strenger. De trainers verwachten van mij een sturende rol, dat ik de jongens beter wil maken. Ik gebruik mijn ervaring in die coaching, vooral in het positiespel en in de te maken keuzes in een wedstrijd. Voordat ik naar SJS verhuisde heb ik nog gevoetbald met zowel hoofdtrainer Arne Joling als met zijn assistent Mark Wolters bij het vroegere ‘zondag 1’ van Borger. Ik ken hen en zie dat ze nog geen spat veranderd zijn. Arne coacht zoals hij speelde, als bliksemafleider voor de rest. Je ziet dat hij de jonge jongens buiten schot wil houden, doordat hij voor zijn spelers gaat staan en alle aandacht vangt. Mooi om te zien is dat het trainersteam het allemaal professioneel oppakt. Ik weet wat ze willen en probeer daar mijn steentje aan bij te dragen.
Zaterdagmiddag 14:30 uur speelt Ulenreef weer eens op sportpark Julianastraat, maar nu weer in het groen. Het groen dat hij droeg als dreumesje met zijn vader langs de lijn, het groen dat hij op zondagmiddag droeg en nu met verve als routinier in het jonge elftal van Borger ‘zaterdag 1’ draagt. Zal hij juichen als hij scoort?
Show Comments (0)